Bilmesin gece yarılarında hayaliyle
Nasıl sarmaş dolaş
Ve özlemiyle ne kanlı savaşlarda olduğumu
Söylemem sır
Kimse bilmesin
Bu hüznü hangi mevsimden çaldığımı
Umutsuzluğu nasıl canımla besleyip
Yokluğuna ne yalanlar kattığımı..
Sus
Söyleme Sen de şiirim
Adının dilimde ne dualarla döndüğünü Duymasın
Kanasın içimde bırak
Terli ellerinden alsın nemini gözlerim..
’’O’’ bilmesin ?..
Bilmesin semtime mesken kurduğunu Yalnızlığın
Tortu tortu dökülsün sevinçler
Kitap arasındaki kuru güllerde koksun acı
Çığlık çığlığa sevişmelere salınsın sessizliğim
Kuytularında bir yetim duygu vurulsun gecenin
İçten içe bir yangın sarsın odamı..
’’O’’ bilmesin ?..

Sonra zamanlı zamansız
Bir türkü misafir olur zihnime
Savrulur kelimeler başım döner çırpıntılardan
Kollarını uzatır ölüm meleği
Ve kanlı mızrağını doğrultur yokluğunu giyinmiş İblis
Sırat olur Sevdam korkarım
Geçemem Sevdiğimden öteye
Takılır arasata yüreğim
Sol yanım cehennem
Kırılır içimde inceden bir dal
Tutunamam kendime zaman zaman
Severim çook severim
Söylemem
Kırgın Sevdalı yanım
Sus
Sen de söyleme şiirim;
’’O’’ bil(me)sin ?..

Cevapsız değil aslında hiçbir soru
Sustuğum kadar seviyorum
Konuştuğum kadar özlüyorum..

Sessizce akar kelimelerim
Usulca okşar saçlarını derin uykudaki Sevdiğimin..

Ama; ’’O’’ bilmesin ?..

Ben o yazdıklarımı ancak sana yazabilirdim
Çünkü şu kainat denen nesnenin içinde en çok Sevdiğim yürek
Üstüne en çok titrediğim insan kalbi

"SENİN GÖĞSÜNDEKİDİR❤️