YAVRU SERÇE
Göçmen kuşu yuvası gibi
Telaşla kurulmuş, Derme çatma bir yuvaydı, Yuvası… Ama çok mutluydu Yavru serçe… Henüz uçmayı yeni öğrenirken Çıkan ilk fırtınada, Uçurumda bir sapa tutundu. Düşmek üzereydi, Bütün kâinat seyrine çıkmıştı sanki Herkes düşmesini bekliyordu. Babası yetişti imdadına… Yavrusuna yolunu gösteriyor, Can havliyle çırpınıyordu: “Haydi yavrum! Uçuver mutluluğa doğru. Güven kendine. Haydi, sadece birazcık gayret et! Kurtulacaksın! ” Yavru serçe, Tehlikenin farkına varmıştı. Düştüğünde Bataklık böceklerine yem olacaktı. Ve Var gücüyle çırptı kanatlarını. Kurtulmuştu. Artık, babasının yolundan, Mutluluğa güvenle uçabilirdi… Şair: İsmail SAĞIR |
Beğendim...
........................ saygı ve selamlar..