Hep Aynı..
Duygusuz kaldı geceler,,
Binbir surat içinde ayırt etmek kolay değil,, İnanmak için inandırmak, Kandırmak kendini,, Aklımdan yoksunum bu aralar,, Zaten ne işe yarar.. Dinlemiyorsa melekler, Uzaklaşmalıyım bu şehirden.. Bir bahane lazımdı zaten, Kaçmak için kendimden, Anlamıyorsun, Ne gelir ki elimden,.. Tavan arasında saklı gökyüzü,, Süslü sokak lambaları aldı yıldızlarımın yerini.. Ben tercih etmedim, Soran da olmadı zaten.. Anlamsız geliyor şimdi,, Neden diyesim var, Gidesim var Kal demekten öte bir şey olmalı.. Hep aynı kaldırımda yürümekten sıkıldım,, Aynı yalanları hergün duymaktan, Son bulacak diye beklerken Her sabah yeniden uyanmaktan,, Ölmek için dua ederken, Yaşamak için savaşmak gerektiğini düşünüp, Düğümlenmek bir döngüde.. Ölümsüzdür bazı acılar belkide.. Enes Gökhan |
Bir defasında,
aklım kendime yâr değil. Demiştim.
Şiirlerinin mısraları zihnime yakın duruyor ondan seviyorum okumayı sizi.