-EY ŞEHRİM RUHUNLA GEL!-
hangi ara veda ettim bu şehre?
insan şaşmaz mı düşününce? yıllarım geçti oysa eteklerinde soluk aldığım mekânlar, anılarda sanki insan yüzlü binalar loş, kasvetli binayı dolduran, harbi insan yoksa sanmam ki inden farklı veda etmedim halbuki şehre bir “veda metni” hükmünde mi? “veda hutbesi” dinlenir kutlu makamlarda bir kez okunur oysa, kutlu bir makamda mola versem de bir müddet trafik, gürültü ne gam kozmopolit bir dünyada saklı kozmos “vadim o kadar yeşildi ki” hollywood’dan kotarılma bir mizansen mi? şair anlatır ovanın yeşilini, göğün mavisini yitip giden zamanların ritmiyle ne mezarlıklar şahitlik eder kalem erbabına da ne yehova şahidi kâr eder, ne yalancı şahit buna ince bir zar ayırır yaşayanla ölüyü L.T. |
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..