DÜŞTÜ...
Sana gülşen bağlar mekan olurken,
Bana kor hicranlı bir veda düştü... Bülbüller gibi şen şakrak iken, Figanlı ağıttan bir seda düştü... Sana güller dolu sevdanın yurdu, Bana can sızısı bir cüda düştü... Sen sığındın fani köşke saraya, Bana yüce kadir bir Hüda düştü... Sen gurur dağında çığlık atarken, Bana çok efendi bir eda düştü... Avaz avaz attın kör çığlıkları, Bana kubbelerde kör nida düştü... Köşkler ,kaşaneler; bir gün virane, Bana gönül evi bir bina düştü... Sen ne kadar gülsen ;için kan ağlar, Sonunda bir gülüş tam bana düştü... Yaradana teslim güler Teslimi, Gönül içre yara tam sana düştü... Musa DOĞRUER (Teslimi) 17 Ekim 2015. |