OTLA DOLMUŞ MEZARLARSeher vakti indim sıla düzüne, Gönül tuttu mezarlığın yolunu… Göz değmedi bir tanıdık yüzüne, Hüzün sardı şu sinemin solunu… Bağ bahçeler dönmüş beton konuta, Mazim benim beynim nasıl unuta, El salladım duman çökmüş Nemrut’a, Yeşilliğe çıkar atmış golünü… Mezarlığa ayak bastım güneşle, Kucaklaştım baba anne kardeşle, Sohbet ettim konu komşu dost eşle, Gönlüm tuttu ellerini kolunu… Toprak örtmüş genç ihtiyar canları, Tek kefendi malı mülkü hanları, Hiç ölmeyen şerefleri şanları, Mert yaşayan aldı dua bolunu… Cantekin der; otla dolmuş mezarlar, Toprak olur bir gün şair yazarlar, Gerçek eser ölsen bile pazarlar, Bu dünyada iyi oyna rolünü… |