Başlık: Emanet canım olsan. Türü: Şiir. Hikayesi: Çalışanımdı. Güzeldi! Kibardı! Güveniyordum.Köstüm otuydu sanki! Katibim, baş katibimdi. Aşklaolmasa da insan olarak sevdiğimdi! Nokta!!
Emanet canım olsan
-Yeşim’e- Ben dumanlı yanar bir dağ olsam başımı bürümüş sonbahar kahrım olsan Sıcaklığmla ekimlik alatav bahar toprağı Cemre suyu olup sızım sızım içime sızsan Yeşim yeşim yeşerecek sonbaharım olsan! İçimin dolusu yağmur yüklü bahar bulutu Çayır çimen, sarıca çakır,kekremsi kekik olsam Kanat açıp gelsen çiçek özümü alıp bal eden Üretken, sırrına erilmeyen anaç arım olsan Şans oyununda hep düşeş gelen zarım olsan! Ben, dilinmiş, malatya’nın sarımsı zerdalisi, Amasya’nın alımsı,albenili bir elması olsam Sen elmanın çekirdekli diğer yarısı olsan!.. Çekirdek toprakta sen içimde yeşeren olsan! Yağa yağa kurusa yağmaz damlamaz olsa Kuruyan göz pınarlarımı dolduran tılsımlı su Bir bahçe ağacı olsam, dalında çiçek açan narım Yeşim yeşim yeşerecek salkım saçak dalım olsan !.. Ben kerem sen külümden yeşeren gülüm olsan!. Umudumu tükettikçe, tükenmeyen umudum olsan Hiç solmayan çayır çimen yediveren pembe gül dalım Kılcal damarlarıma değin kaplıca ılıklığında kanım!.. Hepsinden öte,Yaradan’dan emanet canım olsan!. Kendisiye onur,varlığıyla mutluluk duyacağıma İnandığım bu günüm ve ömür boyu yarınlarım olsan Şu olsan bu olsan hep iyiden hep güzelden yana Doğacak her güneşe, yıldızlara uzanan dalım olsan Dağların yaylaların koklanmadık karanfili olsan! Dedik ya! şu olsan bu olsan, hepsinden öte ve Yaradan’dan emanet sevdiğim özge canım olsan !.. Nisan 2003/ Cide |