Gözümden düşerken yarim nazarım
Hasret ateşiyle üşüyorum yar
Gönül çarşısında candı pazarım
Değer görmeyince taşıyorum yar

Kırıldıkça sırça gönül puslanır
Bazen ayna olur bazen paslanır 
Kanar içden içe elbet uslanır
Şimdi bir kahırla kaşıyorum yar

Öyle melil mahsun bakma ardımdan
Azat ettim seni gönül yurdumdan
Bir gün anlamadın benim derdimden
Ben senin aklına şaşıyorum yar

Kaldırdım duvardan yırtım resmini
Gözümde gönlümde sildim cismini
Tövbe olsun daha anmam ismini
Sensiz bir hayale koşuyorum yar

Haydi git kendine başka güzel bul
Sen benim gözümde oldun paslı pul
İster kız sar cana itersende dul 
Ben seni gönlümden boşuyorum Yar

Görüp göreceğin benimle olsun
Andikça adımı gözlerin dolsun
Gözünde gönlün de muradın kalsın
Ben kendi kendime yaşıyorum yar

Hatice Şahin