yağmurlar yağıyordu yüreğimde
gözlerimden yaşlar dökülüyordu kanla karışık
farkettim ki
sen yanlıştın
büyük bir yanılış
bende vurup kendimi yollara
bütün kötü düşüncelerimle
bıraktım seni geride maziye gömdüm seni sevmeleri
usul usul yol alıyorum
sessiz bir gemi gibi
limanım yok fenerim yokk
acıda olsa kabullendim sensizliği
yokluğun varlığın kadar acıtmazdı ya canımı
son veriyorum bu sevda masalına
sana bile sormadan
tez zamanda giderim bu şehirden
her köşede karşıma çıkmanın korkusu canımı almadan
hey gidi her sokağın başında beklediğim saatlerce
hey gidi aşkına sürgün düştüğüm
gözlerini izlerken tutsaklığı hissedişim
diş ağrısı gibi zonkladın durdun beynimde
meğer ne güçmüş seni sevmek bee.
sen ruhumun sahte sevişi
sen kara kışın yalancı güneşi
varlığımın sahibi
yokoluşumun sebebi