yitik
sonra,
sonra gittiğin gün gelir aklıma, hava da sonbahar hüznü vardı, nasıl da ağlıyordu gökyüzü, hem de hıçkıra hıçkıra, bense,yağmur damlalarını ezmeye korkarak, yürüyordum,ağır ağır, insanlar gelip geçiyordu, yollar gelip geçiyordu, ama zaman,geçmiyordu, bakışların uzaklaşırken yamacımdan, ilk ve son görüş, ilk ve son bakıştı bu umut yüklü ufuklara, şimdi mi, şimdi,enkazındayım yokluğunun, haberin yok.... emine rezzan sipahi |
Harika şiiriniz için tebrik ediyorum.