Nasipsizler!
Kişi ‘Açım!’ demiş; aş, su vermişler
Yememiş, içmemiş; merak etmişler ‘Beynim aç!’ deyince gülüvermişler Bilgiden, ilimden nasipsizmişler! Kişi dara düşmüş; öğüt vermişler Dinleyip teşekkür etmiş; gitmişler Selam bile vermek istememişler İnsanlıktan uzak, nasipsizmişler! Kişi inançlıymış; zarar vermişler Başarılarına gıpta etmişler Farklı görünce de onu süsmüşler Dinden ve imandan nasipsizmişler! Kişi yetingenmiş; karar vermişler Yalnız bırakarak boş laf etmişler Hatta çamur atıp dalga geçmişler Akıl kumkuması, nasipsizmişler! Kişi erdemliymiş; eza vermişler Başka işleri yok, gözlemlemişler Cahil, boş kasnaklar haset etmişler Vicdan yoksunları nasipsizmişler! Kişi dayançlıymış; kaygı vermişler Korkuya kapılıp kaçıvermişler ‘Eden bulur!’ bunu ezberlemişler Kötülük küpleri, nasipsizmişler! 14.03.2018 |