VURURLAR AY IŞIGINDAN DÜŞERİZ GÜLÜM
Bu şehir erken uyanır güne.
Güneş dudaklarımda dogar. Duygularım ay ışığı akşamlardan kalır. Yarı yaşımı geçti baharsız ömrüm. Ömrümden sessizce geçiyorsun gülüm. İplerin cesaretine diz çöktürmüş uslanmaz boynum. Acılarım ,acılarım serseri ömrümün asi , Uslanmaz dili. Kokular bırakıyorsun tenimde Çocukluğuma uzak gençliğime yakın. Gözlerindeki bakış ezilmişliğinin aynası. Sevgisiz ezilmişliğini döküyorsun ellerime. Yüreğim dağlanır bakışlarına gülüm. Kaç deprem yaşamışımdır kırık ruhumda. Uzak ve hasretim çoktandır sevda türkülerine. Avunurum çocukların mimiklerindeki gülüşleriyle. Yüreğim ,yüreğim acıların nasırı,gün gün dökülür ömrüm. Ay ışığı ağır gelir taşımaz zulam. Düşüncelerim hareketimden hızlı işler. Bu sevdayı kaldırmaz bu şehir. Gözlerine yaş düşer sokaklar ağlar. Aydınlığa düşen hangi sevdayı kırmadılar ki gülüm. Diz çökersin hasretime vurulursun. Hayatımdan ağır duygularım işçi yüreğimde. Güneşin kızıllığı düşer mavi sulara. Mavi sevdalara geçit vermez bu şehir Hani susuyorda artık konuşmuyorsam, Dilimin fakirliğinden , Aşkın muhabbetsizliginden degil. Aykırı düdükler çalar birazdan. Ekmek kavgası başlar amansız bu şehirde. Neşter olur hayatım düşüncelerimin içinde. Yana yatar bütün yaşamışlığım sorgularda. Ruhum ezilir ayak üstü girdigim odalarda. Ağır gelir bu şehre bu yürek bu sevda. Vururlar ay ışığından düşeriz gülüm. 19.5..2008 sokak şairi |