TUTKU
O masmavi gözlere her baktığında
Ruhunun içinden uçtuğunu sanır Başını sinesine her koyduğunda İçindeki dertleri bitmiş uyanır Kor gibi yanar adını duyduğunda Çöllerin sıcağında kavrulur durur Leyla’sının peşinde dolaştığında Aşkını aramaktan gönlü yorulur Çok işte çalıştı karın tokluğuna Bel ki ondan bir haber alırım diye Leyla’sını sorardı her bulduğuna Verecekti her habere bir hediye Ne maceralar yaşadı bu uğurda Bazen ölümle burun buruna kaldı Kah bir arazide kahta ahırda Çoğu kez aç karnına uykuya daldı Öyle zaman geldi ki yaklaştım sanıp İçini büyük bir umut kaplamıştı Daha sonra yanıldığını anlayıp Günlerce hep boşuna umutlanmıştı Uzun zaman olmuştu yola çıkalı Hala o aradığını bulamadı Birbirine karıştı saçı sakalı Leyla’sından hiç bir haber alamadı Belki bulamayacak aradığını Dünya’yı karış karış dolaşsa bile Bir şair anlatacak anılarını Aktarılacak her daim dilden dile |