Tenezzül eyleme kul itibara
Dünyada olanlar dünyada kalır
Üç beş alkış için kalkma amuda
An olur; nam, sanın gölgesi kalır.

Hak için ızdırap çekmeden daha
Hayalin zahmetsiz çöldeki vaha
Başını taşlara, dilini aha
Vurmanın sendeki öznesi kahır

Nedir bu hırs sende, nedir telaşın?
Kırkı deviriyor dünyada yaşın
Yavan olsun bırak, biraz da aşın
Ötelerin burdan hesabı  ağır.

Gireceğin yer sin, metrelik çavaş
Varsa bir savaşın nefsinle savaş
Dili dolaştırma, dingin ol, yavaş
Tavrında, sözünde olmalı sınır.

Cımbızla çekip de kusur arama
Mercek yapıp gözü, avı tarama
Demesin kimseler " tuz bastın yarama"
Gücün varsa kalpde karanı kanır.

Üç beş arşın olan esbabı giyen
Kibire kapılır, bilmem ki neden?
Uçmayı öğrenmiş göçmeye giden
Kuşun bile bil ki; beldesi kalır

Ötelere namzet kulaklar sağır
Secdesiz başların hesabı ağır
Dünya denilen han, çok sesli ahır
Var içinde sen de avazlan bağır

Hamken oldum deyip yanıp da pişme
Mal, mülke aldanıp makamda şişme
Söylenmemiş sözün ardına düşme
Kul gider ne fesi, ne sesi kalır

Necip’ i, Yunus’ u; çile sararken
Zonklardı beyinler beden ararken
Doğruluk eğriye zülüf tararken
Söz biter ardından güftesi kalır

Bastığın yerdeki çamuru kürü
Gözü, kalbi, dili hikmete bürü
Takva zincirini kırmadan yürü
Kullukta zirvenin  gözdesi tavır

Sevgine ölçü koy fani diyerek
Kimse olmayacak dünyaya direk
Lokmanın ilacı kendine gerek
Sanmaki kimsenin gövdesi kalır

Gülün nazını Hak, dikene vermiş
Gülizar eyleyip kokusun sermiş
Karacakalem de bergüzar dermiş
Öznesi gider de sözdesi kalır .

Güvenmek ayrıdır, sevmek ayrı şey
Insanda arama kusursuz bir şey
Noksandan münezzeh O’ dandır her şey
Kula ancak Hakk’ ın perdesi kalır


ÜLKÜ KARA
12 Mart 2018
BURSA
Çavaş: mağara