ÖZLEM BIRAKTIN YALNIZLIK MATEM'İME...
intihar eyledim sensiz yaşantımı,
mısra’larım nehir misali, vakit günlerden yalnızlık, telefonda ansızın kesilen sesin, hayallerimi geleceğe planlamıştım sensiz, gelmenin erdem olduğunu geri dönenlerden öğrendim, herkes döndü bahar geldi bir sen eksiksin ey güneşim karanlık dünyama, senli masallar yazıyorum boş kağıtlara, ayaklarının değdiği kaldırımlarda koşuyorum, ellerinin dokunduğu yerlere elimi dokundur’uyorum, sana gelmemi sağlayacak bir iz di oysa gözlerimin aradığı, son mektubundaki kokunda tükendi sensizliğin de tükenen ömrüm gibi, kim bilir şimdi hangi şehrin sokaklarında arıyorsun huzuru, etrafını donatan yabancılarda kim, gene o en eski şarkılara mı döküyorsun hüznünü, paketimde ki son sigaramı da tüttür’düm dün gece yırtık resmine bakıp içime çektiğim... bir daha özler mi yüreğim seni, kime soracağım sensiz kalan ellerimin yanlız’lığının hesabını, ben çok feryat ettim mesela, senli ve sensiz günlere, çok şey bırakmadın matem’ime, adı özlem kokan bir yalnızlıktan başka...#ŞAİRbaz |