ay
her şey zıddı ile aşikar
gece, gündüzle siyah, beyazla gül, dikenle ... yalan, doğruyla belirgin umut, hasretle ve nefret aşkla ... aşk ise çekim iterken içine çekildiğin çıkarken dibine düştüğün ... varsıllığın, yolsulluğunun aynası ne kadarsan işte o kadarsın hacmin, kütlene eşit değil hele kalbin ağır basarsa ... acıya dayanabildiğin kadar mı adamsın yoksa adamlığın kadar mı acırsın? aşk nimetlerin en büyüğü öpüp başına koymadın ... çarpılacaksın, üç nokta ve bir virgül kadar senaryodan satır atlarsın yazan yöneten oynayan sensin birgün anlarsın... sardunyam |
yoksa adamlığın kadar mı acırsın?
aşk nimetlerin en büyüğü
öpüp başına koymadın
...
çarpılacaksın
Çok değişiklik , güzel teşbihlerle dolu bir şiir. Ekmeği düşürür sonra öperiz, başımıza koyarız, çarpılacaksın derler. Panik panik yaparız tüm bunları. İşte bizden tanıdık bir şeyler şiirdeki içtenliği artırıyor aynı zamanda. Tebrik ediyorum. Kaleminiz daim olsun.