Baharken her yanı cihan dağınınBaharken her yanı cihan dağının Duman sardı viran oldu çöl oldu Kırmızı güllerle süslü bağını Kan ile kin ile yığan can oldu Dem oldu zulm ile şad oldu alem Gem u kedere irşadı elem Zemheri an ile dikilen zulm Diyarı dünyaya kirli kar oldu Yok ki kimsenin ebedi hanı Neyler ki zulmeden alsa cihanı Yaşarmı aşk ile bir mutlu anı Bir servet düşkünü yine har oldu |