Biliyor musun? Ben seninle doğmuşum.
Ben sensiz bir hiçtim, hiçlikte hiçmişim.
Beyaz değildi kağıdım, kalemimse ürkek.
Cesaretim yitik. parmaklarım uyuşuyordu. Gücümün tükenişi solan çehreme yansıyordu.

Soruyorlardı düşlerim, ne yazardın yazsaydın. Ben yazmak nedir? Bilemem der ve susardım. Kendim de bilmezdim ki ben kimin? Kim dim? Şiir yazarım nasıl derim?Sensiz yazmadım ki.

Nereden bilebilirdim ki? Halbuki şiir senden. Yazdıran gözlerindi, gün geceye uzandığında. Kelemimden damlayan, datükenmeyen sırdın. O sır ki, okur okurda bitiremezdi cümle alem.

Benliyimde bitmek bilmeyen, bitimsizimsin. İsmindir tüm şiirlerim, harf harf hece hece sen. Saçlarım ak, kirpiklerime düşerken kar taneleri. Yüreğimde son emir, son şiirim adın son harfim
Aygülün
Dizeleri.