GÖNÜLEVİ
Gönlüm enginlere kondu gayrı.
Nicedir pişmanlıklarla yanar. Üzdüğün,kırdığın gönüllerin ahı var. Laleler,çiçekler kandırmaz artık. Ne sultanlar gördün sen! Evlerin evi,gönülevim misafirin bakamaz yüzüne. Vuslattan çok kalp hicranla delik deşik İliklerde kalmamış kemik. Vücut olmuş bir iğne iplik. Kapı başka yöne,gözler başka yöne açılır gayrı. Ruh istirahate çekilmeyi düşler gayrı. Meczup etti mecazi sevgili beni. Bırak peşimi artık. Ey nefsim köpekleşme gayrı. "Ver karar", der, vicdan. İdraka kapanmasın o zekan. |