DAĞ DERVİŞİ ÇOBAN
Hiç acımadan
Kırdılar kolunu kanadını Astılar ağaca ayağından seni Yürüdü tepene kan Sevindi it soylu düşman Yırttılar kana bulanmış mor poşunu Neydi senin suçun günahın Garip bir çoban idin Dinlendirir insanı sesiyle kavalın Keyiflenir duyunca bu güzel sesi koyunların Sen bir dağ dervişisin Bulunmaz dünyada eşin benzerin Ne kadar kötü talihin var senin Oyuncaksın itin çakallın ellinde Bu güzelim güller çiçekler içinde Yüreğin ağzında Azrail’in soğuk yüzünden İrfan GÖRGÜN |
Kalemin susmasın
_________________________Saygılar