Sırat

Sorusuna atmış diye cevap verdim
Kafa bulma abi ya olsa olsa kırk falan
Tutuştuk mu pazarcıyla yaş pazarına
Ya birader yemine borcum mu var
Desem de nah diyor nıh demiyor
Ver o zaman kafa kâğıdını görelim
Aldı hüviyeti sağa sola çevirdi bir
Döndü bir de benim yüzüme baktı
Vay be benden de genç görünüyor
Elli yedi ha

Ya ben abi hadi sende bir tahmin et
Söyle bir süzdüm gülümseyerek ağır
Ayaklarında spor yırtık bir ayakkabı
Pantolon kiremit rengi buruş buruş
Oldukça kirli balıkçı önlüğü biçimli
Sanırım çadır türünden kalınca bi şey
Kırmızı kalınca el örmesi tüylü kazak
Üstünde süet deri içi keçe yün gibi
Kabarık kalın yağmurlukla süslü mont
Kabadayı duruşlu

Yanaklarının çukuru gamze değildi
Şakağın kemikleri irice öne fırlamış
Yüz cildi buruş buruş oldukça sertçe
Dişleri ayrık kirli sarı oldukça sağlıklı
Çetin kışlardan çıkıp gelmiş gibiydi
Uazaktan görsem vardır elli falan
Derdim belki ama dinç duruyordu
Birader sen olsan olsan kırk filan
Dedim, elime kafa kâğıdını sıkıştırdı
Yirmi altı yaşında

‘Hayat’ dedi aldırmadan gülerek
Benim kadar kır saçlarını sıyırıp
Bize anadan babadan kalan yok
Nerelisin dedim tartı yaparken
‘Van ama uzun zamandır gitmedim’
Senden para almayacağım benden
Olmaz dedim emeğin alın terin bu
‘bizde dosta bedava güzel abim’
Para veremedim aldığımla kaldım
Kırılacak gibi değildi

Kendiliğinden sohbete koyulandık
O anlattı ben dinledim göz kulakla
Bir yandan elma portakal yerken
Dokuz çocuklu ailenin sonuncusu
İlkokul üçten kaçmış şehre habersiz
O yaşta bıkmış usanmış yoksulluktan
Şehir şehir iş iş dolaşmış durmuş
Kaç fabrika kaç şirketten kovulmuş
‘Bıktım mücadeleden abi çekildim’
Pazarda pazarı akşam ettik

Aslında pazara işportaya aşinayım
Mapus çıkışı bir süreliğine yaptım
Bizim çocuklar pazardan çekinirler
Her zaman içlerinde tereddüt var
Çok kabalar argo konuşurlar diye
Hoş bende çok şahit olmuşumdur
Hele bir defasında biri ana dilinde
Bana sayınca güzellemeler güldüm
Aynı tonda ama nazikçe uyardım
Özüründen kurtulamadım

Kim koyar böyle zor isimleri çocuklara
Adı Sırat mış, sırat gibi zorlu bir yolda
Herkes bir can taşır da ama nasıl taşır
Aklıma çok şey gelir daha yirmisinde
Fabrika kuranlar mersedese binenler
Yurt dışında okul diye cirit atanlar
Emeksiz emek avcıları üçkâğıtçılar
Kelli felli kıravatlı papyonlu takımlı
Baba artığı saltanat döküntüleri
Köşe başlarında

Onunda bir cezası varmış ne dedim
‘Varlığa muhalefetten dava’ demez mı
Şaştım böyle bir suç var mı bilmiyorum
Komünist diyecem iki lafından biri Allah
Aklıma bir davada beni sorgulayan adam
Geldi, makamı mevkisi yeri önemli değil
Baba varlığımı sayarken çok kızmıştı
‘lan malınızı mülkünüz tarlanızda varmış’
Sen de kapitalistsin ne yazıp çızıyorsun
Anlatmak zor iş anlamıştım

Şunu anladım yada öyle olsun isterim
Sırat sıratı uçarak geçenlerden olacak
Bu yaşta bu görünüm bu olgunluk
Hayat mı yetiştirdi o mu yetişti hayata
Pazarın için de bir hatip bir koca bilge
Adil mi adil bir ermiş kadar gönlü bol
Ona buradan gönülden selamlarım var
Uzun zamandır bu çevrede göremiyorum
Belki başka bir zamanda başka pazarda
Başka bir abinin kafa kâğıdına bakıyor

Ahmet Coşkun