Gül, Leconte de Lisle, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Gül diye kibar kıvrımlara derim ben.
Gül Tanrıların hoş kokan nefesidir, Tanrısal Musaların(1) en değerli kaygısı. Ününü söyleyeceğim , gözlerin cazibesi, Ey Kıprıs’ın(2) çiçeği , tepelerin kıraliçesi ! Sen şafağın, üzgün karartısını aralayarak, Güzel parmaklarının arasında açansın ; Mavi hava pembeleşiyor ve ormanlar pembedir ; Nimf’ lerin(3) ağzı ve göğsü pembe (4) renktedir ! Yuvarlak kollarıyla mutlu bakire Nemli çalılıkların içinde seni devşirir ! Ne mutlu senin ışıldadığın genç alınlara ! Ne mutlu, yaprağının yüzdüğü kupaya ! Baba tarafının hâlâ sel gibi akan dalgasından, Afrodit(5) mavi denizden doğduğu zaman Çıplaklığıyla ışık saçtı göğün aydınlığına, Kıskançlığından Dünya, gülü doğurdu ; Ve bütün Olimpia (6), sevgiden coştu, Çiçeğe Güzellikle birlikte selam durdu ! Charles- Marie Leconte de Lisle (1818-1894) Çev. Sunar Yazıcıoğlu Not: 1.Musalar : Eski yunanda ve romada ilham perileri. 2.Kypris : Kıprıs adası , güzellik ve aşk tanrısının doğduğu yer. 3.Nymphes : Eski yunanda tabiat güçlerini temsil eden periler. 4.Rose : Fransızcada hem “gül” hem de “pembe” anlamına gelen kelime. 5. Aphrodite : Eski yunanda güzellik ve aşk tanrısı; babası olan Ouranos’un köpüğünden doğmuştur. 6.Olympe : Eski yunanda tanrıların ve tanrıçaların şölen verdikleri ve halkı izledikleri tepe. |
OZAN DERGISI 'den selamlar...