SERZENİŞ (167.)
Mehtabın aydınlığı kuşatmıştı her yanı
Kalbim delicesine nasılda atıyordu Deniz sükuta ermiş sessizce duruyordu Dalgalar hazin hazin kıyıya vuruyordu Düşümde gördüm seni gözlerin gülüyordu San ki bana gizemli bir şeyler söylüyordu İçimde dayanılmaz arzular uyandırdı O mağrur ve derinden hülyalı bakışların O nasıl bir bakıştı o nasıl bir gülüştü Sanki o anda dünyam mehtapla aydınlandı Gözlerime nasılda derin derin bakmıştın İsterdim ki o anda zaman birden dursaydı Fatma Ayten Özgün |
Kanardi bir yerler
Acının en derin izlerinde
Sen,son demsin.