İsyanım sanaArtık gitmeliyim buradan. Sağ omuzum çıkık, sol omuzum bitkin… Evet, isyanım sana… Bildin. Ölüm tek kurtuluş yolu Öyle çok gürültülüdür ki farkında bile olmazsın ölümün. Ama terk etmek mi zor? Arkanda bıraktıklarını düşünmek mi? Gözlerim seni arıyor çaresizlik içinde Kabullenmiyor kalbim yokluğunu Sitem ediyorum yalnızlığıma Paramparça ettin beni Gözyaşlarım nehir oldu. Akıp gidiyor isyankâr yüreğim Yalnızlığıma karşı yüzüyorum sayende Güneş’e küstüm artık Kafiyesiz yollarımla rol yapıyorum Çiziyorum Ümitsiz ve esrarengiz… Yatağım hala boş Yalnızlığım seni bekliyor Çok zor atık Figanımı dağlar, taşlar Duydu. Sen ise; Hala güneşe gülebiliyorsun Tereddüt etmeden Koşabiliyorsun El çırpa çırpa bilinmezliğe |
iyi bir isyan şiiri olmuş
Bundan daha iyi isyan edilmez herhalde hayata
Çok duygulu bir şiir
Duyguları çok içten yansıtmışsın.
Sevdim şiiri
saygılar