Yaklaşsaydın bana bir adım
Aradaki engeller aşar koşardım sana
Ellerimle topladığım kır çiçeklerinden
Taç yapardım saçlarına
Ne de yakışırdı sana
Tüm kırgınlıklarımı gömdüm toprağa
Gökyüzünde mavi düşlerim eşlik etmeli bana
Karanlıkta kalsa bile gece
Yıldızlar ışığını eksik etmemeli
Bir umut diye çınar ağacının dallarına
Bağladım ben de hatıra kalan yemenini
Ağladım hıçkırarak doya doya
Gözyaşlarım dile geldi anlattı seni
Senin en çok neyini sevdim
Biliyor musun
Hüznünü sevincini masumiyetini
Dünde kalmamalı aşklar taşınmalı yarınlara
İnadına yaşanmalı yaşatılmalı
Bir nefes sonrasının bilinmediği anda
Kirlenmemeli yaşamalı doya doya
Kalmasın arzular yarım
Bestesi tamamlanmamış şarkılar gibi
Olmasın öznesi bekleyen ve beklenilen
Yaşasın bu sevda ebediyyen ...



Refik
15 . 02 . 2018
İstanbul