adı yokaynı bahçede büyüdük hep yan yana laleden çizgiler çizerdi dört yanıma yılara işlenmiş aşkın silinirmi bir daha gözlerim yumuk arıyorum o çocuklugu . gercekmiydi o aşk susma konuş tomurcuktun hani çiçek olacaktın senininim deyip boynuma sarılacaktın ılık baharlarda kugu gibi süzülecektin . bogum bogum aşkın hep gönlümde beklerken ne gün ne ay kaldı nede sene ağardı saçlarım ercegim artık ecele bu son şiirim ister düz oku ister hecele . aşk kimine hayat kimine oktur kimine okyonus kimine ağlamaktır sanırım tarifini edecek yoktur aşk deyince şiirler bile bogulur |