babaannem
babaannemin bi ala kargası vardı,
yani sanki,onu diğerlerinden ayıran bir özelliği varmış gibi, görünce hemen tanırdı, ne zaman gelse konsa penceresinin önüne, ona gurbette ki çocuklarından haber getirdiğine inanırdı, beklerdi yollarını, görünce penceresinin önünde, hatırlarını sorardı,çocuklarının tek tek, sanki cevabını almış gibi,iyi olduklarının, sevinir mutlu olurdu. bir kaç gün görmezse,haber yok derdi, telaşlanırdı,bir sıkıntıları olduğunu sanıp.. gülerdim onun bu hallerine,çocuk aklımla, ben bilirdim de ,o bilmezdi sanki, kargaların haber getirmeyeceklerini.. ama şimdi,seni çok iyi anlıyorum babaanneciğim, eğer,insanın özledikleri varsa,kendinden çok uzaklarda, medet umarmış meğer,bir ala kargadan bile... emine rezzan sipahi-babaannem |