YÜREĞİMİN YARASI (156.)
Yaşam karmakarışık bu nasıl yaşam böyle
Ben bu aşka düşeli gündüzüm oldu gece Yılların birikimi düşüyorken geceye Gözlerimden akan yaşlar oldu bir dere Hasretin her daim yüreğimi yakdıkça Ayrılığın acısı çekilmez oldu bende Parçalara bölündü yüreğim pare pare Yeter yalvartma artık hasret kaldım yüzüne Sen benim canımsın gönlümün sevdasısın Hüzün sardı her yanımı şiirimin hecesi Kapanmadı bir türlü yüreğimin yarası Benim derdim senin gözlerinin karası Neydi suçum bilmedim sadece sevdim Ne yazları yaşattın nede bana baharı Sessizlikten çığlığım yırtar mavi gökleri Ne yazık ki bu gönlüm yine de pes etmedi Fatma Ayten Özgün |