ÖLÜM İNSAN SEÇİYOR
Bir güneşti gözlerin yıldız gibi parlayan,
Sabahın olduğuna o yüzden şükrederim. Bir kızılcık ateşi yüreğimde harlayan, Bana sorsaydın eğer; Yeter bu çile derim! Çölde kalmış Yusuf’um kuyularda suyum yok, Varlığın yeter bana istemem başka derman. Mısır’da hiç arama Firavunlar burda çok, Sultanlar Sultanından bir gün gelecek ferman. Senelerdir okurum, bahtımda gurbet yazar, Hasret Türkülerinde sıla kokusu vardır. Sevdiğim bu şehirde belki kazılır mezar, Benim için ağlayan sılada nazlı yardır. Haktan geldiysek eğer yine Hakka gideriz, Bu yalancı dünyada hiç gözüm yoktur benim. Bizi sevenler varsa cümle selam ederiz, Uğruna feda olsun çürüyecek şu tenim. O güzel sözlerini şiir diye yazardım, Kırlangıçlar duada hazırda bekliyorlar. Sana yan bakan kuşun yuvasını bozardım, Tetiği çeksem şimdi korkudan tekliyorlar. Cennetin Kapısı’nda saf tutuyor Melekler, Şeytanlar çıldıracak Cehennem’de huzur yok. Yalvarınca Allah’a kabul olur dilekler, Çocuklar ağlamasın anaların sütü çok. DOĞANAY’ım bu sevda hemen geçmez diyorlar, Zaman dediğin ne ki bir nefeste geçiyor. Babalar kazandıkça evlatları yiyorlar, Şunu sakın unutma; Ölüm insan seçiyor! Kemal DOĞANAY |
Kutlarim...
.................... selamlar..