Affet ANNEM...
Senin öpmeye kıyamadıgın
Gözleri ağlatılar Senin dokunmaya kıyamadıgın Saçlara ak düşürdüler Tırnağına taş değmesin diye Koruyup kolladın yavrunu Param parça ettiler Uyusun diye uykusuz kaldığın Gözlerimi kör ettiler Sen Tutunca huzur bulduğum ellerime Acıyı tutuşturup gittiler ANNEM Düşlerimi çaldılar Hayallerimi yaktılar Umutlarımı yıktılar Hem sen derdin ya hep güzel ANNEM Sevgi yüreğin cennetidir diye Bana yüreğimi cehennem ettiler Öptüğün gülüşlerim Bir bilsen nasıl kanıyor artık Çok yoruldum artık O son uykuyu bekliyorum şimdi Hiç umudum kalmadı ANNEM Gözünden sakındıgın beni Görmezden gelenlere verdiğim için Beni en çok sen affet ANNEM... Issız şair Murat Arslan |
Kalemin susmasın
___________________________Selamlar