Karadeniz kabarmış, Karadeniz köpürmüş, Karadeniz pek azgın, hırsla yürür karaya… Karadeniz içinden pislikleri süpürmüş, Birlik merhemi sürer kalbindeki yaraya.
Bana vekillik etmez olunca vekâletim; Bizans oyunlarına yıllar yılı illetim. Söyle bana Koca Türk, söyle bana milletim; “Önce vatan!” diyenler bağlanır mı saraya.
Kalbinde çöreklenmiş geleceğin korkusu; Yüreğinde yaşarken özgürlüğün ülküsü; Dilinde “Çırpınırdı Karadeniz” türküsü; Karadeniz selamı seslenir Ankara’ya.
İhanet bulutuyla kaplansa da üzeri Bilsin dünya, bu millet adımı atmaz geri Söyle bana yüreğim yazmasın mı Coşari? Nasıl isyan edilmez bu çirkin manzaraya
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KARADENİZ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KARADENİZ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.