hep sustum
Yaşadım gurbet elde aklım sılada kaldı
Mevsimler gelip geçti gençliği benden aldı Dost görünen düşmanlar zehirli oklar saldı Kimsenin kuyusunu kazamadım hep sustum Sevdiysem saklamadım aşkı canıma kattım İki kara gözümü yıllar boyu ağlattım En güzel günlerimi sevda yolunda sattım Yalanmış sevdaları kızamadım hep sustum Yüzüme gülenlere güvendim insan sandım Karaymış yürekleri bilmem nasıl inandım Gönül yangın yeriymiş sevdiklerime yandım Dertsiz kalıp neşeyle gezemedim hep sustum Baharı yaşamadan ömrün sonuna geldim Sevmek acı verirmiş onu sevince bildim Belki de çok geç ama geçmişi artık sildim Mutluluğun resmini çizemedim hep sustum Karanlığa yıldızlar dizemedim mahpustum |