Kim bilir...
Belki hiç fark etmedin
Hayale, düşlere, hevese dalıp gittin

Geçip
Giden gün ve yıllarda
Deryaya açılan bir yelkenli gibiydin

Saftın
Şeffaftın, umuttun, zaaftın
Ömrün ve yaşanan hayatın şartları

Bazen
Hiç umursamadın, dalgındın
İçinde deruni bir sevgi, umut vardı

Seni
Senden alan zamandı, farktı
Tekdüze bir hayatı, şartları bıraktın

Ufkun
Ve ummanın haşyetine daldın
Aradın, kimi zaman adandın, ağladın

Sessizce
Yanaklarından süzülen yaşları
İbrete, idrake, hasrete ümide bıraktın

Temaşa
Ettiğin ayetlerin hayretiyle
Vuslat, umut, hevesi, muştuyu andın

Derin bir
Tefekkürün, tahayyülün
Yolculuğuna başladın, bir fani olandın

Nefsin
Arzunun, heyecanın hesapsız
Bedelsiz edep ve hayasız harını andın

Beşer
Kalmak, aklı, yaratanı unutmak
Hırsın, hıncın, zevkin girdabında akmak

Emanet
Ve ehliyetin, insan olma sıfatının
Kemaliyet, ihlas, şecaat, irfan arını andın

Her heves
Hesapsız heyecan yaşamaya kim taliptir
Hiç ruhu, vicdanı, aklı, ahdi olan nasıl atılır

İnsan için
Zaruret olan aidiyet ve hesaptır
Fani olan her arzu ve açlık aklı karartandır

Ruhi
Yolculuk ve vicdani sorumluluk
İnsan, Hak rızası için yol alan aklın irfanıdır

Mustafa Cilasun