Sessiz sürgünün koylarında, her şeyden uzakta
Deniz fenerinin ışıkları dökülmüş ufuklara
Hiç dönmemek gurbetin aşklarından
Bütün mevsimlerin yıldızları geçiyor geceden

Zaman ağlaşıyor deniz fenerinin balkonunda
Keder kalbin koynunda tılsımlı uykulara açılıyor
Deniz fenerinde hatırlamak sürgünlük günlerimi
Sahilin çiçeklerinde mevsimlik hatıralarım

Şimdi sürgünlük günlerimde olmak isterdim
Deniz fenerinin balkonunda seyretmek enginleri
Sürgünlük aşklar denizler kadar derin ve kederli
Beyhude özlemler kadar kalbimi yakıyor

Sürgündeyken öğrendim hayal kırıklıklarını
Deniz fenerini kederin kokusu kuşatmış
Sen akılma gelince deniz fenerinden bakarken
Kalbim ağlıyor sürgün gecelerinde

Sürgünlük rüyalardan kalma gözyaşlarım
Serin gülüşlerin sıcak nefesli mevsimleriyle
Aşkın salkımları asılmış deniz fenerinin balkonuna
Akasya gerdanlığında meltemli özlemlerim

Meltemli rüyaların sıcak nefesli limanlarıyla
Leylak salkımları asılmış zamanın kalbine
Çiçekli bulutlar takılmış ufkun köşküne
Akasya meyhanelerinde deniz fenerinin ışıkları

Deniz fenerinin ışıklarıyla seyretmek gecenin ufuklarını
Yüzündeki gecenin tebessümleri kalbimi yakıyor
Belki de kalbimden düşmeyecek mevsimlik güllerin
Çoktan silinip gitmiş beyhude aşklarım

Renkli güz yaprakları uçuşuyor deniz fenerinden
Lavanta mevsiminde içiyorum sonbahar rüyalarıyla
Kalbin kıyılarında meltemlerin serinliğinde
Bitmeyen aşk türküsü deniz fenerlerinde