Vahşi bahçe belgeseli
yırtıcı güller avını bekliyor
doğal seleksiyon tesellisinde

- sayın yolcular-
- kalkışa az kal kaldı
- lütfen ümitlerinizi açık bırakmayınız!

vahşi gül, kırmızının en masum haliyle
ve gövdesinin keskinliğini kamufle ederek avını bekliyor

Hiç bir zaman ilişkilerimden takdir alamadım
çok dövdü beni yalnızlığım

hiç eksik olmaz benim tertemiz hezeyanlarım
bazı geceler buluşur, belgeseller izleriz
tabiatlarını ve tabiatlarımızı anlatan
ve o kadınların tabiatlarını seyrederiz, dikkatle
o tabiat anaların tebalarını,
ve onların ruhumuzda yarattıkları doğal afetleri

- sava bien!
- 12’ 14! derecede yatık olarak saklayınız!
- yatık ve ılık seviniz.
- pembe huzur.

bir türlü açamıyorum, mahcubiyetini
belki bir çilingir sofrası kurmalıyız
çift kişilik bir kostümlü balo mesela
ben açamıyorum seni
ben maymuncuk oluyorum
sen açmak istemiyorsun beni
sen tatlı bir dişi köstebek oluyorsun
ve o yırtıcı güller bizi izliyor televizyonun içinden
ne yalan söyleyeyim
korkuyorum biraz, korkuyorum o güllerden

oysa sezgilerime çok güvenirdim
hele de o bayan sezgi kuşuna
nasıl uçardı anlatamam, rüyalarımı delercesine
bir uykumdan girer, diğer uykumdan çıkardı o hızla
kendi kendine biten sürpriz otları gibi

hastalığım git gide ilerliyor
düşlerine doğru
- erken teşhis, yaraları saklar sadece-

Yine ıssız bir sokağın ucundayım
öpüşürken gözlerini yuman kediler görüyorum
bu genetik miras, ne tatlıdır yuvasında

istediğin şiiri kazıyorum işte alnına
- şiirlerimiz el değmeden yazılmaktadır.-

Demiştim lakin,
bazılarınızı şiir dolu bir sepete koyup kaçmışlar
o masmavi dilli avlularınıza

Çok heyecanlıdır, çok heyecanlı
vahşi bahçe belgeseli izliyorum,
yüksek çözünürlüklü hayallarimde
ah o yırtıcı güller
kırmızının keskin ucuyla kanatıyor içimi

- bu ıstıraplı yolda geçiş hakkı senindir.
- sen ki başlatansın bu sadakat provalarını

Oysa bu gece masada kocaman bir gece vardı
bekledim , gelmedin, ikiye bölüp yiyecektik,
bir dünya hazırlık, yoksun sen bu dünyamda
çok yazık, sabaha kadar kokar bu gece


Avını yiyor yırtıcı gül,
ekolojik denge diyorlar bunun adına
masamın üstünde kıldan ince bir masal
dengede duramayan bir ben...


Oktay Coşar