Sanskritçe*

Ben sanskritçe susmayı bildiğim için
Yoğurdum içimi seninle
Samirinin unutturduğu herşeyi
Hatırlatacağım uykularına

Darını darmadağın edecekliğimden değil
Dahası ölmüşlüğünü öldürme niyetim de yok
Sayılmışlığın da umurumda değil
Gölgede kaç derece ateşsin aldırmam
Ey nefsim seni sanskritçe sustuğumda
Anlarsın artık hamlenin kifayetsizliğini
Anlarsın kalbimin dağlarını aşamayıp
Aklımın artcılarına yenileceğini

Ben sanskritçe anlatabilirim
Her çeşit yokluğun yalnızlıktan mülhem
Damarında ki kimsesizliğini
Ve tevilini yapabilirim
Harfin harfe üstünlüğünün
Mağlup bir galibiyet olduğunu
Sanskritçenin malum kelimeleriyle
Yutkunabilirim hayallerini
Muhayyelemin muktesebatı sayarak

Sanskritçe rüyalar gördüğüm doğrudur
İçinde içimi gördüğüm
Elinden tutup kalbimin
Sana sunduğum ömrünü
Telaşelendirip özüne serdiğim doğrudur

Evet ben sanskritçe seni seviyorum
Demenin her harfini gerip çarmıha
Bundan sonraki her yarına efelenebilirim
Çünkü sanskritçe seni sevmek
Kadim bir medeniyetten alıntıdır


*Sanskrit, Hint-Avrupa dil ailesinin Hint-ari koluna bağlı en eski lisan. Sanskrit, kelime olarak ’’cilalanmış, düzenlenmiş, kusursuzlaştırılmış’’ manalarını taşır.