FAZLA ARPA ATI ÇATLATIR
Vergi ödemez, fatura yok çalıyor,
İşçiye maaş yok avcunu yalıyor,
Kızına lüks marka araba alıyor,
Marsa gidecekler, çağ atlayacaklar,
Elbette yiyip bir gün çatlayacaklar,
**
Oğlu daha bu sene on beş yaşında,
İki kız kolunda birinin peşinde,
İşçiye her kusuru buluyor işinde,
İnan ki yanında taş bile olsa çatlar,
Helal ile yetinmiyorlar inatlar,
**
Hanımında kibir, gurur, havası var,
Mutfağında elli çesit tavası var,
Kuş tüyünden yatak, evi yuvası var,
Marsa gidecekler, çağ atlayacaklar,
Elbette yerken bir gün patlayacaklar,
**
İşçi maaşıyla beslenen bu atlar,
Yetiştirir kendisi gibi evlatlar,
Kimi şişmandır kiminde zayıf hatlar
Daha neler neler evler katlar yatlar,
Arpaya doymuyor tüyü parlak atlar,
**
Hacca gider gibi verilir ziyafetler,
Daha büyüğüne tutulur niyetler
Şevhet kokan tüyü yolunmuş etler,
Dilinden düşmüyor hedefler elbetler
Arkasında dolaşıyor soysuz itler,
**
Vurgunla ve soygunla beslenen atlar,
Kıskandırıyor sizi yoksul hayatlar,
Her şeyin azı yenir, çoğu bayatlar,
Çatlamaz mı at bile arpadan çatlar.
Biz doğru dürüst, onlar çağ atlar.
**
Şair Ebuzer ÖZKAN