BU KARA KIŞBu ne kalpte arınmaz kin ? dilde bu nasıl büyük öfke ? o gözlerini gözlerimden hep kaçırırken göklerdeki melekler acıyor kalbim kanıyor düşmanlar bile barıştı bizimki bir yanlış anlama onun yüregi hala agustosta da donuyor saçak saçak buzlarını çözemiyor bense ona inada karlar içinden kardelen gibi fışkırıp , güneşe selam verip meydan okuyorum onsuzluga. uzuyor bu kara kış hiç kalkmayacak gibi onunla aramızda boguluyor inliyor yürek kapalı kapılar ardında bizde katıldık sonunda umutsuzlar kervanına vaktimiz çalınmakta ruhum alev alev yanıyor. Nuran KARACA 9.37 20 .1.2018 |
Kutlarim...
....................... saygı ve selamlar.