Düşecek Cemre
yazın rengi kışın gölgesi
Anlamaz bu insanlar gönül derdini düş hayal boşu çaba etme hayat yolunda kimseye değmez işte şuramızda kaldı tüm hevesler Ne içki ne tatlı bir söz etmez teselli çok gördük duyduk ezbere konuşanları Egosuna esir olmuş zavallıları Yolundaki ağaçları sula susuz kalmasın Dallarını sağlam tut sarılan düşmesin Her nasihati ver kendi kendine Bastığın yerler son adımın olmasın Ben bilirim deme benlik duygun olmasın İnsanları çok düşünme kalbin kırılmasın yolun ya uzun yahut kısa şu alemde Emaneti yorma üzme yıpratma Bir başka bahara düşecek cemreler kalsın... |