Yine...
Hazan mevsimi geldi
Alıp başını giden yıllar idrak içindi

Muhakeme
Ne kadar ve kim için
Zaruretti, edepti, irfandı, nasihattı

Ah u zar
Etmek, dertlenmek
Elzem miydi, umut, nasip mi gecikti

Sine
Yanarken, sızı ar iken
Hicran her lahza refakat eden acıydı

İnsan
Kainat kitabını okumalı
Kendi hakikatinde bir ayettir inanmalı

Fani
Olmak, ebet için yaşamak
Nasıl bir sabrın, çilenin, umut farkıydı

Bazen
Kendimi alamıyorum şöyle
Derinden bir iç çekerek öyle dalıyorum

Nereye
Hangi ümide, arzuya açtım
Yeri, göğü ve sosyolojiyi araştırmadım

Mecburiyet
Şartlanmışlık, fırsatçılık
Esaretinden kurtulmak için neler yaptım

Evrensel
Bir beyanın muhatabı
Olarak zan, zafiyetlere hesapsız kandım

Tohumken
Toprağa düşen ve vaktini
Bekleyen bir nasibin, edebi şevkine açtım

Güle
Bakmak, koklamak, anmak
Dikeni hiç düşünmeden ona müdrik olmak

Naif
Ve nazenin halinin zarafetini
Hevese, hırsa, hınca, tutkuya teslim etmek

Ne kadar
İnsani ve kalbi hassasiyet hali
Neyin ve hani heveslerin tutsağı olursan ol

Lakin
İnsan, adam, ihlas, ahlak, irfan
Ver liyakat sahibi olmadıkça hüsrana talipsin

Mustafa Cilasun