MEVLANA ve HOŞGÖRÜ
O’nun için yaşamak hoşgörülü olmaktı
Kimseyi incitmemek kalpleri kırmamaktı. Daveti sınırsızdı kim olursan gel derdi. Var olmanın sırrını gözler önüne serdi. Sırlardan birisi bu: kişi kendin bilmekti, Yaratılışın sırrı sevmekti, sevilmekti. Unuturdu uykuyu bıkmazdı okumaktan Herkes bir tas içerdi suyu sebil ırmaktan. İnsan kalmak isterdi yanında doya, doya İçen asla kanmazdı bu berrak duru suya. Hoşgörü denizinde meltemlerle yüzerdi Mesneviye inciden mısraları dizerdi. Mücevherlerden daha değerliydi sözleri Bir nesneye sevgisiz bakmamıştı gözleri. İnsanlara daima Hak yolunu gösterdi İnsan-ı Kamil olun buna çalışın derdi. Okuyup da anlamak Onu nede güzel baht Mesneviyle kurmuştur gönüllerde altın taht. Hoşgörüde altın taç nasip etmiş Hak ona. Ararsan gönül dostu yeter sana Mevlana Kin nefret ve kötülük uğramazdı yanına Gönülden selam olsun hoşgörü sultanına. H.Cemil ŞENSEVER Mersin. Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir. |