Çocukluğumda
Benim çocukluğumda bahçemize serçeler konardı
Kar yağdığında Annemin sofra peşkirinden silkeledigi ekmek kırıntıları onların kursaklarina girerdi Benim çocukluğumda komşularımız vardı Tezekle yanan sobada ısınırdık Tandırda pişen ekmekleri bölüşürdük Otlu peynir katığımızdı Zeytini bakkaldan gramla alır, bir lokmada türketmezdik Benim çocukluğumda sütlü buğday ile çedene kavrulurdu ekmek sacında Karpuz çekirdekleri cerezimizdi Kırtlama çay içerdik Oyle; kestane falan yoktu bizim oralarda Ama huzur mutluluğa dönerdi Benim çocukluğumda insanlar birbirlerine ters bakmazdı Komşunun derdi derdimizdi Gurbete giden, karısını, kızını komşuya emanet ederdi Kimse kimsenin namusuna göz dikmezdi Benim çocukluğumda ihanet olmazdı Ne sevgiliye Ne de Vatana El eleydik en çetin fırtınalarda Toz kondurmazdık bayrağın ayına yıldızına Benim çocukluğumda tüm kuşlar beraberce kanat çırpardı mavi gökyüzünde Güvercinler haber götürürdü özlenen sevgiliye Benim çocukluğumda huzur okunurdu riyasız bakışlarda Her şey guzeldi Mutluluk yüzlerde tebessüm olurdu benim çocukluğumda... Ahmet MORAN |
..................................................... Saygı ve selamlar..