Eften Püften...
Vay be güzelim dünya...
Sende yaşamak bir başka; Senden ayrılmak başka... Birileri tarumarken, öbürü gelir aşka. . Birilerine göre yalancı, Birilerinin baş tacı olan dünya... Yoluna serilen hayatları bir bir taşıyan sen; Daha güzel günleri arayarak Gün be gün yaşayan ben. Dedem hey gidi heyyy! Diye başlardı sözüne; Çocuğum düpedüz yabancı özüne. Aldanmak mı? Bu dünyanın baharına, güzüne? Kapılmak mı? Üryan günün o yalancı yüzüne? Çok çabuk değişiyor beden; Ancak dün de benim,bugün de ben. Doyar mıyım sanır insan? Dün yaşayan; bu gün ölen! Dün ağlayan, bu gün gülen... Kimi gün be gün işte, Elde var sıfırına. Kimi boş gezerken dayanılmaz küfürüne Kimi mal mülk yükler Meşgaleli seferine .. Kazansa ne olur sanki! meteliği, mangırı Evde kadın dırdırı, çocuk zırzırı Yolda komşu gırgırı Halbuki hiç dolar mı Güleryüzün yeri? Tatlı dilin değeri? Ne kaldı geri! Bazen düşünüyor insan… Ulannn… Feleğin beş parmağının izi mi geriye kalan. Bu dünya yalan, Bu dünya yalan Üsküdarı geçmiş Atı alan… Biri zevki sefaya dalmış; Akşam sekiz sabah beş vardiyasına Sabaha karşı yarı ayık dalmış rüyasına Diyecek yok yaşadığı dünyasına Günübirlik sevdasına Leylasına… Ohhh yavrum ohhhh…. Kazansın baban, sen de aban.. Hiç yok mu senin kazanmaya çaban! Heyy gidi hey balaban… Güzelmiş araban! Amaaaannn… Bu ne beehh… Eften püften, saçma sapan ve zırva… Biri mutlu biri gezen kadavra Bu hayattakiler palavra… Bunu kavra… Mavra, mavra… |
Selam ve saygılarımla