AZ ÖNCE..
Az önce
Hafif bir rüzgar esti Bir yaprak düştü dalından Kuşlar kanat kırdı özgürce Biri yaşamdan koptu sessizce Az önce Bir bebek doğdu avaz avaz Bir yerlere yağmur yağdı Kimi yerler geceye döndü Sabaha uyananlarda Derin uykuda olanlarda oldu Savaşın ortasında yaşayanlarda Barış’a hasret kalanlarda Özlem içinde kucaklaşanlarda Gözü yaşlı ayrılanlarda Hepsi az önce oldu Bir avcı ceylanı vurdu Diğerinin umudu Denizle buluştu Dur daha bitmedi O şehrin orta yerinde İki çift göz buluştu AŞK doğdu Bir istasyonda Son kez görüşüldü AŞK öldü Paslı vagonlara gömüldü Okulun zili çaldı Sevinç çığlıkları etrafı sardı Bir uçak havalandı Bulutlarda kayboldu Açlığına kahreden de oldu Tokluğuna şükreden de.. Gidenlerde oldu kalanlarda Gelenler yetişemese de gidenlere Kalanlarla buluştu Yaşam oluştu.. Necip Kahraman |