Nazar şiirini yazdıktan bir müddet sonra,almış olduğum üzücü haber üzerine bu şiiri yazdım.

Nazar başlığı ile,yazdım şiiri,
Neden aramaz dedim,dostumun biri,
O öyle bir dosttu ki,dosttan içeri,
Meğer hastalanmış da, söylemediler.

Ne sohbetler ederdik,kolay bitmezdi.
Yeyip içtiklerimiz,ayrı gitmezdi.
Bazen kaybolurdu,haber vermezdi.
Yoğun bakımdaymış da,söylemediler.

Telefonu kullanmaz,not bırakmazdı.
Dost edindiği kişi,fazla olmazdı.
Hoşlanmadığı yerde,asla kalmazdı.
Mevla’ya kavuşmuş da,söylemediler.

Vedalaşamadı ki,tüm dostlarınla,
Orada buluşmuştur,kardaşlarınla,
Daha önceden giden,yaşdaşlarınla,
Üç gün morgda kalmış da,söylemediler.

Mevla tahsil ediyor,alacağını,
Bilmiyorduk ki böyle,olacağını,
Hasta halinle yaptı,yapacağını,
Mezara konulmuş da,söylemediler.

Onu rüyamda gördüm,sanki çökmüştü.
Eski hali gitmiş,pek süzülmüştü.
Bilgim olmadığına,çok üzülmüştü.
Makamını sordum da, söylemediler.