Geceler...
Geceler…
Boğun yüreklerin yarasını, Aydınlık sağın sabaha dek… Her sağım boyasın, Boyasın da ağartsın Zifiri karanlık karasını… Geceler… Karardıkça sığınılan, Sığındıkça kahredilen mekan… Yorgun sevdaların prangası mısın? Bağlandıkça yürekleri yakan… Bağlandıkça şimşek gibi çakan… Geceler… Karanlığı kadar masum, Karanlığı kadar bahtiyar… Büyük aşkların sessiz sığınağı, Aşkların tarihi kadar ihtiyar… Geceler… Suskunluğu kadar sırdaş, Derinliği kadar büyük… Bilinmez ki müsebbip, Karanlık mı? Sevdalar mı yük… |