OĞLUM DÖNMEMİŞ
Bugün yıkıldığım zor günüm benim
Yiğidim evladım "oğlum" dönmemiş Alıp götürdüler, zindan günlerim Evimin direği "kuzum" dönmemiş Kaldırın aradan, tüm kapıları.. Yıkın şu devasa, sur yapıları Bırakın herkesi, çıksın dışarı Fiğan eder Ana "gözüm" dönmemiş Çok zor şartlarda, yetiştirdiğim Geçe gündüzümü, ona verdiğim Durmadan yolunu, hep gözlediğim Ablasının canı "özüm" dönmemiş Hayal aleminde, öpüp koklarım Bir resmini cepte, gizler saklarım Belki gelir diye, kalkıp yoklarım Kızımın abisi "sızım" dönmemiş Yıllar varki kapım, açan olmadı Eş dost akrabalar, ciğer dağladı Yapmacık mimikler, gözüm ağladı Teller arkasından "canım" dönmemiş Suçsuz yere burda, yatanlar var Suçu suça atıp, satanlar var Paçayı kurtarıp, kaçanlar var Bundandı dallarım "kolum" dönmemiş Kul Ahmed-i dünya, imtihan yeri Mal, mülk, evlatlarla, sınar bizleri Dayan Allah’a, sorulur hesabı Tükendi takadım, "yavrum" dönmemiş Ahmet Ali Canbaz 20/02/2022 |