Dert yüklü duvarlarda gölgeler
gece yarısı bir içimlik sigaralık
zamandı onu anarken
gözlerindi beni bitiren
yaşanmış anıları takvimlere düşüren




Yıllar önceydi
hava yağmurlu
gece karanlık
el ele yürümüştük
bu kaldırımlarda
oy sa şimdi
ıssız ve sessiz
ümitsiz ve sensiz
tek başıma
adımlıyorum şehrin ıssız sokaklarını




Gezdiğimiz sokaklarda bir başıma yürüyorum
peşimde adım adım üşüyecek gölgen
dokunmak istesem dokunamıyorum
sarılmak istesem kollarıma saramıyorum
titriyor ellerim ellerini tutamıyorum
bir yangın telaşı var adımlarımda
ey kaslarına rüzgar olup dudaklarında öptüğüm
anılar canlandı gözlerimde
kaybolup gidiyorsun gecenin koynunda
bir veda serinliği bırakarak dudaklarımda
yine yalnızlık kalır avuçlarımda,
gözlerim nemli adımlıyorum
sessiz ve sensiz şehrin ıssız sokaklarını




Sen değil misin
yaşınmış anıları takvimlere düşüren
aklımı başımda alıp götüren
yüreğime ateş atıp geri çekilen
bu sevda uğruna sürgünleri sürdüren
gece gündüz toprağına yatıran
sen değil misin
yaşanmış anıları gözlerimde düşüren
sen değil misin






Şiir_Yaralı_34/Avusturya