Ne bahar, ne güz bitti, umut niye tükendi!Bırakma kendini sereserpe Lahzaya nazar edip, ruhunun bekleyen vecdine iltica etsene Kalbini şehredip, lütfeden, mağfiret eyleyen sahibini zikredip, aşkına erişsene Akılın ve idrakin iraden içindir, tercihlerin akıbetini tayin edecektir,bir düşünsene Ne kadar ah’a tevessül etsen Kederinle nefesini tüketsen, cezbeden can için kendinden geçsen Mütemadiyen inlesen, figanını durmadan aşikar etsen,acziyet içindesin göçmesen Kabrin sukutu derindir,içinde bekleyen haşyet alin içindir, eğer tefekkürü ötelersen Ne kadar görmek istemezsen Hülyalar içinde şekillenip ah u zar eylesen, çare elinde değildir Nasip, vaktini beklemektedir, umut yeşermek için niyetin halisliğinde neferdir Vecdin kadar, ecrin haşrine kefalet etmelidir ey ar,nafile ümit hazan ve kefenindir Senden ziyade nazar edeni hisset Kalbinin nazargah olduğuna hiç tereddüt etmeden meylet Sana senden yakın olana avdet et, halinin solgunlaşan sayfalarından vazgeç Aşk,hissiyatın dili,ruhunun renğinden serdeten meşktir,nefsanilik adına bir edeptir Halini şehreden bir nefes bul korkma İnsan akıl ve idrakiyle fark edilen nazardır,ihmale alma Tedbir ve taktidri birbirine karıştırma, kader diye avuntulara saplanıp uyuma İraden, vuslatın içindir, sana tevdi edilen en mühim mevkidir,malayaniliğe dalma Korkmak,halden ve aşktan uzaklaşmaktır Saymak ve sevmek edebin dilinde erdemdir, nezaket en ulvi payedir Ne kadar kırıp dökersen, insanın fikrine tahammül etmeyip telin edersen cehlindir Rahmet be mağfiret edeni düşün, ruhun ve kalbin sahibi kimdir,müddette sualindir Mustafa CİLASUN |