Sen İklimlere Uyma!
Bu ışık huzmeleri
Sükut olur zülfünde... Yağmurlaşır rüzgarın Her busesi bu gönle. Toprak tozar, Güneş yakar, Sular akarmış, Hasret karanlığına Şimşek çakarmış... Damla damla düşse de, Busegâha damlalar, Buğulu pencereden, O yar bakmasın! Huzmelensin dursun da Gecenin pası Karanlıklar Aydınlığı yakmasın... Geceler bana özdeş, Gözlerinse yakamoz, Mevsimler can çekişir İklimlerimde... Hasret kal da bahara, Beni mevsimden sayma! Ben her şeye varım da; Sen iklimlere uyma! |